(Vroegere) inwoners

Werner Mantz, fotograaf
door de redactie   

Het verhaal dat u verderop in dit jaarboek kunt lezen over het vakantiehuisje van de familie Mantz aan de Bovenmosterdbergweg is geschreven door Clement Mantz, zoon van de fameuze fotograaf Werner Mantz. In het verhaal schrijft zoon Clement over de mooie herinneringen die hij heeft aan hun vakantiehuisje in Keer. Wat door de aard van het verhaal niet aan de orde komt, is de geschiedenis van het leven en de carrière van Werner Mantz. Omdat de redactie meent dat u dit niet mag worden onthouden, wordt hieronder kort ingegaan op de levensloop van deze bijzondere persoon, die wordt gerekend tot de grote Europese fotografen van de twintigste eeuw.

Werner Mantz die op 28 april 1901 in Keulen is geboren, opent op twintigjarige leeftijd in het ouderlijk huis in hartje Keulen zijn eerste fotostudio. Hij begint als portretfotograaf, waarbij hij onder meer de legendarische Keulse liedjesmaker en zanger Willi Ostermann fotografeert. In 1926 worden zijn talenten voor de architectuurfotografie ontdekt. Steeds meer architecten weten hem daarna te vinden.

2010blz10

Werner Mantz
Foto: Karl Mergenbaum

In 1932 opent Werner Mantz in een van de buitenwijken van Maastricht een tweede fotostudio. Hij kon toen nog niet vermoeden dat hij later gedwongen werd uit Keulen te vertrekken. In Maastricht kan hij overigens veel werk overlaten aan zijn assistent en vriend Karl Mergenbaum. Ook in Limburg verwerft Mantz snel faam als architectuurfotograaf. Bekende architecten als Peutz, Swinkels en Wielders laten hun werk door Mantz fotograferen. Daarnaast krijgt hij opdrachten van de Staatsmijnen (DSM) en van Provinciale Waterstaat in Limburg.

Nadat in 1933 Hitler in Duitsland aan de macht was gekomen, werd het voor Joden steeds moeilijker in dit land te leven. Werner Mantz houdt het nog tot 1938 vol, maar vertrekt dan, na de Kristallnacht, uit Duitsland en vestigt zich definitief in Maastricht, waar hij in 1939 zijn atelier aan het Vrijthof opent.
Kort nadat hij naar Maastricht is verhuisd laat Werner Mantz zijn oog vallen op een stukje grond Bovenmosterdberg in Keer voor de bouw van een tweede onderkomen. Zoals uit het artikel van zijn zoon blijkt, heeft zijn vader deze plek niet alleen gekozen omdat ze zo mooi was, maar vooral ook omdat deze dicht bij de grotten van de voogdij lag. Daarin zouden hij en zijn gezin zich kunnen verschuilen, wanneer, zoals hij vreesde, de oorlog uitbrak.

In zijn eerste jaren in Maastricht waren er nauwelijks opdrachten van architecten. Daarom maakte hij, in eigen opdracht, veel foto’s van het oude Maastricht. In de magere jaren na de Tweede Wereldoorlog is hij noodgedwongen overgegaan op het maken van portretten van kinderen. Hij heeft in die tijd talloze kinderen uit Maastricht en omliggende dorpen gefotografeerd. Maar met deze kinderportretten heeft hij geen roem kunnen verwerven en zijn vroegere werk raakte in de vergetelheid.

In 1971 sluit Mantz zijn fotostudio aan het Vrijthof en stopt hij met zijn werk als fotograaf. Hij woont dan al enkele jaren met zijn vrouw in Eijsden. Vier jaar later, nadat zijn werk te zien was geweest op een tentoonstelling in Keulen, is hij als architectuurfotograaf herontdekt. Inmiddels is zijn werk in het bezit van veel musea, galerieën en particuliere verzamelingen in Europa, de Verenigde Staten en Japan. Het Museum Ludwig in Keulen heeft de grootste collectie en het Bonnefantenmuseum in Maastricht geeft een breed overzicht van zijn werk.

2010blz12

Werner Mantz
Foto: Friedrich Rieh

Werner Mantz was beroepshalve fotograaf, maar als liefhebberij heeft hij tussen 1926 en 1980 ook nog zo een tweehonderd filmopnames gemaakt. Daaronder zijn opnames van uitstapjes die hij met zijn gezin maakte met de Opel Record of met de oude Dixi naar het huisje in Cadier en Keer, maar ook naar Epen, Kanne en naar de dierentuin in Valkenburg. Verder zijn er opnames van carnavalsvieringen, en van kerkelijke feesten en kermissen in Maastricht. Van historische betekenis is de filmreportage die hij heeft gemaakt van de bevrijding van Maastricht.

Werner Mantz was gehuwd met de acht jaar jongere Margarethe Schmidt. Op 12 mei 1983 is hij, op 81-jarige leeftijd, in Maastricht overleden en in Eijsden begraven. Zijn vrouw is op 30 april 1999 overleden. Zij is 89 jaar geworden.
Sinds 1989 houdt de Werner Mantz Stichting zich bezig met het promoten van zijn werk.

Literatuur: Maastricht in de tijd van Werner Mantz, 1999

Gebruikers
5
Artikelen
2075
Artikelen bekeken hits
9254941

Today 9

Yesterday 44

Week 176

Month 1139

All 177488

Currently are 13 guests and no members online

Please publish modules in offcanvas position.

Free Joomla templates by L.THEME