Op zondagmorgen 7 mei 2006 werd, ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de Vereniging tot Natuurbehoud (VTN), door pastoor Jacques Smeele een wegkruis ingezegend. Het was zijn eerste publieke optreden in zijn nieuwe parochie. Al vele jaren hing op de plek, onder Hoereberg (Orenberg), een houten kruis tegen een canadas. Toen de boom vorig…
Tragisch ongeval van Wim Hupkes uit Duiven De medewerkers van de Historische Kring doen niet alleen historisch onderzoek naar het verre verleden, maar rekenen het ook tot hun taak om vrij recente gebeurtenissen voor het nageslacht vast te leggen. Zo hebben de auteurs onderzoek gedaan naar de reden van de plaatsing van het ongevalskruisje in…
Poëzie over Cadier en Keer! Dat gebeurt niet vaak! Speciale aandacht dus voor het gedicht B & B te C, dat de Limburgse dichter Jacques Aussems schreef over twee heiligen, St. Bernardus en St. Blasius, die in onze voormalige parochiekerk afgebeeld waren op schilderstukken in de twee zij-altaren. Na de afbraak van de oude kerk…
In het vorige jaarboek hebben we een artikel gewijd aan volksdiergeneeskunde. Dit artikel gaat over de volksgeneeskunde bij mensen. Onze dorpsgemeenschap eind 19de eeuw Ongeveer honderdtwintig jaar geleden geeft de toenmalige gemeentesecretaris van de gemeente Cadier en Keer een klein inkijkje in de levensomstandigheden van onze vroegere inwoners. In een rapport aan de Provincie schrijft…
“tössje twelf en eng is van aal op geng” In ons dorp waren er tot halverwege de vorige eeuw nog mannen die tijdens lange wintermaanden ‘waar gebeurde’ verhalen wisten te vertellen, waarin heksen, alvermannen of weerwolven een hoofdrol speelden. Die verhalen werden thuis bij het haardvuur verteld, maar vaak ook op plaatsen waar Keerdenaren samen…
Pie van Tossing (Gilissen), oud-kastelein, zei altijd: “Iech moot zoe noow en daan ‘ns get verkierd doeë, aandersj vleeg iech zoe hêl d’n Hiemel in dat iech achter weer dr’oêt donder”. Ger Huntjens, verwoed kaarter, zei als het wat mee zat: “Es ’t wílt valle, dan pis d’n hoond de kírrektoeën öm”. Zjaak van Geleen…
