door Lei Haesen

In onze moderne tijd wordt ook persoonlijke correspondentie veelal niet meer per brief gevoerd, maar telefonisch of door het versturen van een sms-je of een e-mail. Van de inhoud van deze gesprekken of berichten zal het nageslacht nooit weet hebben. Alleen wie schrijft, die blijft. Daarvan getuigt ook herbergier Joannes Hyacint Mingels (1817-1895), zoon van Pieter Mingels en Maria Barbara Wijers. Hij was in 1851 gehuwd met Clara Brenenraad (1823-1898).
In het archief van onze parochie vonden wij een geschrift van zijn hand uit 1857. Gelet op de inhoud behoort het stuk niet tot de archiefbescheiden van de parochie, maar is hier door de schrijver in zijn functie als koster vermoedelijk per abuis achtergelaten. Hij vermeldt een aantal historische wetenswaardigheden. Om die reden vonden wij het geschrift interessant genoeg om in ons periodiek op te nemen. De tekst wordt letterlijk weergegeven. De hierin genoemde woning betreft het pand Limburgerstraat 103 (zie foto).

 "Dit huis is gebouwd door Peter Mengels, geboren te Gronsfelt, en M. Barbara Wijers (geboren te Keer onder Heer), beide echte lieden hier in gewoond en gemaakt in 1816 en gewoond tot in 1852. Hunnen zoon Johannes Hyacint Mengels, die het later heeft laten plafonneeren en laten drassen voor vloer (een vloer maken) door Andries Lambrichts, plafonneur en witter en paveijer (= plaveier, vloerenmaker) enz. in het jaar 1857, in welk jaar het zoo droog was, dat men geen water had, als de putten, die veelal al droog waren. De meesten moesten het water aan de Maas halen, die zo droog was, dat men op plaatsen er door kon gaan.
Bijgevolg had men nog veel brandverwoestingen. In Eijsden en Oost, had men op tijd van 10 dagen 5 maal brand. Hoven en schuren en mijten en vrugten branden heel in asschen. Hier 5, daar 20 huizen, daar 29, zoo als in Mechelen langs de Maas dat geheel verwoest was.
Brand, brand in Maastricht, in Sittard, in Kesselt Belgique, in Ambij bij Maastricht en op vele plaatsen, te veel om te noemen, soms 40 tot 50 huizen, waardoor men zeide dat het zoude aangesteken zijn.
Zoo gingen in vele dorpen om Maastricht wachten en patroilles om de zoogezeide brandstichters te mogen vangen.

In augustus en september alles was duur. Het koren kocht men voor zoo 3 gulden Nederlandsch te kwart mud of vat, de tarwe voor 4 gulden enz. De beesten waren omtrent versmagt van honger, de boter kocht (men) omtrent 75 cent het oud pond.
Er waren plaatsen hier in Holland daar het in 3 maand niet geregend had.
Andere merkwaardigheden. Hier in Keer hadden wij op tijd van 1842 tot 1852 tot 1855 tot 1856 inclusief 5 Heeren pastoren gehad., te weten mr. pastoor Spits, mr. pastoor Corten, mijnheer pastoor Ramakers, mijnheer pastoor Van Gulick en mijnheer pastoor Göbbels. En vanaf 1844 maar eenen kaplaan, te weten J. Willem Lumens van Einighauzen.

Geteekend lH. Mingels en Clara Breedenraad, vrouw en man.

Die dit schrift zullen vinden gedenken allen hier genoemde hunne zielen als zij overleden zijn.jare 1857 den 6 September."