Wéi doog Oma dat?

Effe vuursjtílle, Oma dat waor, want ze laef neet mie, m'n sjoênmoder. Es ze éier verfde, dan waore dat zoe'n veertig tot vieftig éier. ‘ne Gaanse tiêd van te vure, heel ze de únnesjúlle  beej-êi. Daobeej woeërd in de paosjwieëk in de hoêswéi blajjer van de kraojepoêt geplök. Kraojepoêt is dat kroêt oe de boeëterblomme opkomme. Wéj-jer sjnooi of sjäörde ze nog get liêne deukskes en dan begoes ze mêt 't wêrrek.

Ieërsj de únnesjúlle in oongevaer dréi liêter water koeêke, oondertössje woeërte de éier belag mèt dréi blaedsjes kraojepoêt en dan ingedriêd in e lepke liêne, oe ze e sjneurke ketoên úmdoog, zoedat 't bleef ziette. Daonao gónge ze same mèt de únnesjúlle 't water in en woeërte ze op de kachel gekoeëk. Es ze genoeg gekoeëk hoùwe, dan woeërte ze oêt 't water gehaold, 't sjneurke en 't liêne d'raaf gedoeën en zoe kroog oma sjoên brówn éier mèt blaadpetruûnsjes, die väöl weghoùwe van de paosjhoon.

Oma doog 't oûch mèt blömkes. 't Waor väöl wêrrek, meh tiêd hoùwe ze dów nog genoeg.

E gedeilte van de éier woeërte Paosjdaag sjmöriges oêtgelag. Miêstal hoùwe de keender van te vure in de moostem va sjtruû nieskes gemak, dao woeërte ze ingelag. De uëverige éier lagte ze in ‘ne groête koomp, dae ze oêt 't zieg zatte. Want 't geloùf moes in sjtaand gehoùwe bliêve. Kaom op ieërsjte Paosjdaag väöl bezeuk dan waore de éier op, want eder keend hoùw ‘r mínstens twie. Sjmaondessjmöriges, es de keender nog sjlepe, of nao de kirrek waore, woeërt der petiêl mèt de únnesjúlle en aander verf-sjpölle vuur d'n daag gehaold en begoes de seremonie opnùi. En wéiväöl oma oûch verfde, dao bleef gêin ei uëver. Uëveriges m'n vroùw verf de éier nog altiêd mèt únnesjúlle.

 Sjmèij-iezere wieëgkruûs op d'n hook Sjtêiwieëg (Rijksweg) en Oôndersjtraot (Dorpsstraat) verseert mèt ‘ne krâns