Verenigingsleven
De jeugd van Keer tegen Valencia en een elftal uit Turijn
Jeugdvoetbal in Cadier en Keer
door John Heijnens en Fons Meijers
In de Jaarboeken 2011 en 2012 van de Keerder Kroniek is uitgebreid ingegaan op de geschiedenis van het seniorenvoetbal in Cadier en Keer. Daarin is naar voren gekomen dat al in 1909 in Keer de eerste voetbalclub is opgericht en dat het huidige VV Keer in 1946 is opgericht, zij het nog een jaar onder de naam Keerder Sportvereniging.
In dit artikel komt het jeugdvoetbal aan de orde. Met een jeugdelftal is voor het eerst begonnen in 1950, enkele jaren na de oprichting van VV Keer. Nadat het in 1955 niet meer lukte een elftal op de been te krijgen, heeft het tot 1965 geduurd voordat een nieuwe start gemaakt kon worden.
Hoe het jeugdvoetbal in ons dorp zich in beide periodes heeft ontwikkeld is te lezen in dit derde deel over voetballen in Cadier en Keer.
Hoe het jeugdvoetbal in ons dorp zich in beide periodes heeft ontwikkeld is te lezen in dit derde deel over voetballen in Cadier en Keer.
De eerste jaren jeugdvoetbal
Jeugdvoetbal was in de beginjaren in ons land beperkt tot jeugd die de lagere school ontgroeid was. Bij de clubs bestond een minimumleeftijdsgrens van twaalf jaar. Deze was ingegeven door de voetbalbonden, die voetbal in georganiseerd verband voor jongens beneden twaalf jaar uitsloten omdat die daar psychisch en lichamelijk niet geschikt voor zouden zijn. De indeling van de jeugdelftallen was als volgt: A-jeugd: 15-17 jaar; B-jeugd 12-14 jaar.
Jeugdvoetbal was in de beginjaren in ons land beperkt tot jeugd die de lagere school ontgroeid was. Bij de clubs bestond een minimumleeftijdsgrens van twaalf jaar. Deze was ingegeven door de voetbalbonden, die voetbal in georganiseerd verband voor jongens beneden twaalf jaar uitsloten omdat die daar psychisch en lichamelijk niet geschikt voor zouden zijn. De indeling van de jeugdelftallen was als volgt: A-jeugd: 15-17 jaar; B-jeugd 12-14 jaar.
In Keer is in 1950 voor de eerste keer met een jeugdelftal aan de competitie deelgenomen. Dat was op 23 september in een uitwedstrijd tegen Standaard uit Maastricht. Dit elftal werd geleid en getraind door de toen 21- jarige wedstrijdsecretaris van de VV Keer Lei Bröcheler. Die had intussen zijn jeugdleidersdiploma en scheidsrechtersdiploma gehaald. Hij werd geholpen door Math Schoenmakers.
In het seizoen 1951-1952 nam men deel met een B-elftal en in het seizoen 1952-1953, toen het eerste elftal van VV Keer voor het eerst een kampioenschap behaalde, met een A-elftal. Opvallend was dat in de jaren 1950-1952 enkele donkere jongens meespeelden, iets wat in die tijd voor de Keerder gemeenschap nieuw was. Dit waren jongens uit Nederlands Indië, die tijdelijk in pension Gorissen waren gehuisvest. De kleine supersnelle Eddy Croqé was één van hen.
Gelegenheidselftal van leiders van VV Keer.
Zittend vanaf links: Chris Fraats, Jo Nelissen, Dick Kuiper, Sjiel Pirnaij, Jean Kleijnen.
Staand: Luciën Vaessens, Bèr Lardenoije, Henk Pirnaij, Jean Goessens, Johnny Vliegen, André Meijs
Ofschoon in het algemeen door de jeugdspelers van Keer fair gespeeld werd, vloog er ook wel eens iemand uit de bocht. In het archief van de KNVB komen we tegen dat A. Beijers die aan de Rijksweg 32 woonde, een schorsing krijgt naar aanleiding van een overtreding in de wedstrijd Keer A-1 tegen S.C.G. A-1 uit Gronsveld. Ingaande 9 december 1952 werd hij voor twee wedstrijden geschorst. Hij staat hiermee te boek als de eerste jeugdspeler van Keer die geschorst werd.
Vanaf het seizoen 1953-1954 speelde de jeugd van Keer niet langer in KNVB-verband, maar werd het jeugdvoetbal georganiseerd door de decanaten. Keer viel onder het decanaat Maastricht. Zo regelden in Maastricht broeders het voetbal o.a. bij R.K.V.V.L. en R.H.C.. Men heeft in die beginperiode slechts twee jaren, tot 1955, aan de competitie deelgenomen, waarna de jeugdafdeling werd opgeheven. Het werd te moeilijk om een volledig elftal op de been te krijgen, omdat te veel jongens ’s zaterdags thuis op de boerderij moesten werken. Zo dreigden ook de broers Math en Jean Goessens een keer niet mee te kunnen doen omdat ze kooflatte (koeienvlaaien) moesten spreiden. Maar deze keer werd daar een oplossing voor gevonden door de flatte met de hulp van andere jeugdvoetballers op een andere dag te spreiden. Daardoor konden Jean en Math toch op die zaterdag meespelen.
Vanaf het seizoen 1953-1954 speelde de jeugd van Keer niet langer in KNVB-verband, maar werd het jeugdvoetbal georganiseerd door de decanaten. Keer viel onder het decanaat Maastricht. Zo regelden in Maastricht broeders het voetbal o.a. bij R.K.V.V.L. en R.H.C.. Men heeft in die beginperiode slechts twee jaren, tot 1955, aan de competitie deelgenomen, waarna de jeugdafdeling werd opgeheven. Het werd te moeilijk om een volledig elftal op de been te krijgen, omdat te veel jongens ’s zaterdags thuis op de boerderij moesten werken. Zo dreigden ook de broers Math en Jean Goessens een keer niet mee te kunnen doen omdat ze kooflatte (koeienvlaaien) moesten spreiden. Maar deze keer werd daar een oplossing voor gevonden door de flatte met de hulp van andere jeugdvoetballers op een andere dag te spreiden. Daardoor konden Jean en Math toch op die zaterdag meespelen.
Nieuwe start
Het heeft niet minder dan 10 jaar geduurd voordat het jeugdvoetbal in competitieverband in Keer werd hervat. Initiatiefnemer was Dick Kuiper, 'meneer Kuiper' zoals hij altijd werd genoemd. Hij vond het jammer dat de jongens van Keer niet in competitieverband konden voetballen. Hij besprak dit met zijn buurtgenoten Jo Nelissen en Luciën Vaessens, die het hier mee eens waren. Volgens onze zegsman Jo Nelissen hadden ze daarna met zijn drieën in de kapelanie een gesprek met kapelaan Van Oers, die het initiatief had genomen voor het jeugdwerk in ons dorp. Na dit gesprek in mei 1965 was de oprichting van een jeugdvoetbalclub een feit. Spoedig werd een bestuur gevormd dat bestond uit Jo Nelissen (voorzitter), Luciën Vaessens (secretaris), Dick Kuiper (penningmeester) en kapelaan Van Oers (geestelijk adviseur). Later werd het bestuur aangevuld met Chris Fraats. In de jongensschool aan de Sint-Aloysiusstraat werd een informatiebijeenkomst gehouden, waarbij de eerste leden zich aanmeldden.
Het heeft niet minder dan 10 jaar geduurd voordat het jeugdvoetbal in competitieverband in Keer werd hervat. Initiatiefnemer was Dick Kuiper, 'meneer Kuiper' zoals hij altijd werd genoemd. Hij vond het jammer dat de jongens van Keer niet in competitieverband konden voetballen. Hij besprak dit met zijn buurtgenoten Jo Nelissen en Luciën Vaessens, die het hier mee eens waren. Volgens onze zegsman Jo Nelissen hadden ze daarna met zijn drieën in de kapelanie een gesprek met kapelaan Van Oers, die het initiatief had genomen voor het jeugdwerk in ons dorp. Na dit gesprek in mei 1965 was de oprichting van een jeugdvoetbalclub een feit. Spoedig werd een bestuur gevormd dat bestond uit Jo Nelissen (voorzitter), Luciën Vaessens (secretaris), Dick Kuiper (penningmeester) en kapelaan Van Oers (geestelijk adviseur). Later werd het bestuur aangevuld met Chris Fraats. In de jongensschool aan de Sint-Aloysiusstraat werd een informatiebijeenkomst gehouden, waarbij de eerste leden zich aanmeldden.
In het seizoen 1965-1966 werd gelijk al met een A- en een B- elftal aan de competitie deelgenomen. Bij de A-jeugd werd een vijftal jongens uit Bemelen opgesteld en werd Jef Royen die bij de jeugd van Margraten speelde als keeper binnengehaald.
De trainer van de A- jeugd was in het eerste seizoen Luciën Vaessens en daarna Wiel Heusschen. Voorzitter Jo Nelissen was tevens jeugdleider. Luciën Vaessens werd in het tweede seizoen trainer en jeugdleider van het B-elftal.
Het eerste officiële optreden in nieuwe tenues was op zondag 11 juli 1965 op het veld Achter Leike. Zowel het B-elftal als het A-elftal speelde een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Heer. De aftrap van beide wedstrijden werd verricht door kapelaan Van Oers.
Er was weliswaar ook een aspirantenelftal (C-elftal), maar dit speelde niet in de KNVB-competitie maar in een ‘vriendschappelijke competitie’ die door zeven verenigingen in onze contreien in het leven was geroepen.
De trainer van de A- jeugd was in het eerste seizoen Luciën Vaessens en daarna Wiel Heusschen. Voorzitter Jo Nelissen was tevens jeugdleider. Luciën Vaessens werd in het tweede seizoen trainer en jeugdleider van het B-elftal.
Het eerste officiële optreden in nieuwe tenues was op zondag 11 juli 1965 op het veld Achter Leike. Zowel het B-elftal als het A-elftal speelde een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Heer. De aftrap van beide wedstrijden werd verricht door kapelaan Van Oers.
Er was weliswaar ook een aspirantenelftal (C-elftal), maar dit speelde niet in de KNVB-competitie maar in een ‘vriendschappelijke competitie’ die door zeven verenigingen in onze contreien in het leven was geroepen.
A-1 VV Keer 1965, veld 'Achter Leike'.
Vanaf links staand: René Visser, John Vaessen, Jean Beckers, Jo Schulteis, Jacques Van Laar, Jan Janssen, Jean Oberjé.
Gehurkt: Jean Spronck, Pierre Beckers, John Heijnens, Rinus Vliegen, Pierre Thomassen
Uitwedstrijden
Naar uitwedstrijden gingen de jongens met de fiets, maar er waren er ook, die geen fiets hadden. Daarom werd in het parochieblaadje Oonder Os een advertentie geplaatst waarin oude fietsen werden gevraagd. Dick Kuiper maakte van twee of drie oude fietsen één complete fiets en weer was een jeugdspeler geholpen. Vaak gingen de jongens met drieën op een fiets; de bestuurder, één achterop en één voorop de stang.
Bij ‘verre’ uitwedstrijden maakte men gebruik van busjes van taxibedrijf Nelissen. Vervoer door de ouders was zeker in de jaren ‘60 niet mogelijk, omdat de meeste ouders toen geen auto hadden.
Het vervoer per fiets leverde soms extra problemen op. Zo moest Luciën Vaessens eens na een wedstrijd in Eijsden weer opnieuw op de fiets terug naar Eijsden om een jas op te halen die een van ‘zijn’ spelers daar in het kleedlokaal had laten hangen. De vader van deze speler had Luciën daarop aangesproken omdat hij de trainer en dus verantwoordelijk was.
Naar uitwedstrijden gingen de jongens met de fiets, maar er waren er ook, die geen fiets hadden. Daarom werd in het parochieblaadje Oonder Os een advertentie geplaatst waarin oude fietsen werden gevraagd. Dick Kuiper maakte van twee of drie oude fietsen één complete fiets en weer was een jeugdspeler geholpen. Vaak gingen de jongens met drieën op een fiets; de bestuurder, één achterop en één voorop de stang.
Bij ‘verre’ uitwedstrijden maakte men gebruik van busjes van taxibedrijf Nelissen. Vervoer door de ouders was zeker in de jaren ‘60 niet mogelijk, omdat de meeste ouders toen geen auto hadden.
Het vervoer per fiets leverde soms extra problemen op. Zo moest Luciën Vaessens eens na een wedstrijd in Eijsden weer opnieuw op de fiets terug naar Eijsden om een jas op te halen die een van ‘zijn’ spelers daar in het kleedlokaal had laten hangen. De vader van deze speler had Luciën daarop aangesproken omdat hij de trainer en dus verantwoordelijk was.
Kampioenschappen
In het seizoen 1966-1967 behaalde het B-elftal het eerste kampioenschap. Dat gebeurde in de beslissingswedstrijd tegen Eijsden die Keer met 4-1 won.
Zowel in het seizoen 1967-1968 als in het seizoen 1968-1969 werd het A-elftal de beste in hun klasse. Daarna werden nog diverse kampioenschappen in de verschillende leeftijdsklassen behaald.
Het seizoen 1976–1977 was sportief gezien een topseizoen voor het Keerder jeugdvoetbal, omdat niet alleen het A-elftal, maar ook het B- en C-elftal in dat jaar het kampioenschap behaalden. Dit huzarenstukje werd tien jaar later, in het seizoen 1986-1987, herhaald. Ook toen werden het A-, B- en C-elftal kampioen.
In het seizoen 1966-1967 behaalde het B-elftal het eerste kampioenschap. Dat gebeurde in de beslissingswedstrijd tegen Eijsden die Keer met 4-1 won.
Zowel in het seizoen 1967-1968 als in het seizoen 1968-1969 werd het A-elftal de beste in hun klasse. Daarna werden nog diverse kampioenschappen in de verschillende leeftijdsklassen behaald.
Het seizoen 1976–1977 was sportief gezien een topseizoen voor het Keerder jeugdvoetbal, omdat niet alleen het A-elftal, maar ook het B- en C-elftal in dat jaar het kampioenschap behaalden. Dit huzarenstukje werd tien jaar later, in het seizoen 1986-1987, herhaald. Ook toen werden het A-, B- en C-elftal kampioen.
Grote inzet en discipline
De successen die de jeugdelftallen van Keer in al deze jaren behaalden zijn mede te danken aan de grote inzet waarmee werd getraind. In de jaren zestig trainden de jeugdelftallen al twee avonden per week. De trainers kregen in die tijd in Maastricht een tweejarige cursus. Daar leerden ze welke oefenstof ze voor welke leeftijdscategorie moesten gebruiken. Bijvoorbeeld voor twaalfjarigen die nog volop in de groei zijn is een andere oefenstof vereist dan voor achttienjarige spelers.
Bovendien kregen de jeugdspelers van Keer door trainers en jeugdleiders al vroeg bijgebracht dat goed voetbal ook de nodige discipline vereist. De spelers waren verplicht aan de trainingen deel te nemen. Wie zonder geldige reden niet op een training verscheen werd in de eerstvolgende wedstrijd niet opgesteld. Luciën Vaessens kan zich herinneren dat er tijdens een training ook wel eens dingen werden gezegd of gedaan die niet door de beugel konden. Zo een speler moest dan bij Luciën thuis komen en ”kreeg dan de oren gewassen”. En wanneer een speler tijdens een wedstrijd niet zijn fatsoen wist te houden werd hij door de trainer domweg van het veld gehaald.
Verder waren jaarvergaderingen voor alle spelers een verplicht nummer; wie zonder reden het liet afweten op de jaarvergadering kreeg een boete van vijftig cent.
Niet alleen de spelers maar ook het publiek bij jeugdwedstrijden heeft zich door de jaren heen over het algemeen gedisciplineerd gedragen. Ondanks alle opwinding bij de toeschouwers bij zeer spannende wedstrijden is het maar zelden gebeurd dat een toeschouwer zich misdroeg.
De successen die de jeugdelftallen van Keer in al deze jaren behaalden zijn mede te danken aan de grote inzet waarmee werd getraind. In de jaren zestig trainden de jeugdelftallen al twee avonden per week. De trainers kregen in die tijd in Maastricht een tweejarige cursus. Daar leerden ze welke oefenstof ze voor welke leeftijdscategorie moesten gebruiken. Bijvoorbeeld voor twaalfjarigen die nog volop in de groei zijn is een andere oefenstof vereist dan voor achttienjarige spelers.
Bovendien kregen de jeugdspelers van Keer door trainers en jeugdleiders al vroeg bijgebracht dat goed voetbal ook de nodige discipline vereist. De spelers waren verplicht aan de trainingen deel te nemen. Wie zonder geldige reden niet op een training verscheen werd in de eerstvolgende wedstrijd niet opgesteld. Luciën Vaessens kan zich herinneren dat er tijdens een training ook wel eens dingen werden gezegd of gedaan die niet door de beugel konden. Zo een speler moest dan bij Luciën thuis komen en ”kreeg dan de oren gewassen”. En wanneer een speler tijdens een wedstrijd niet zijn fatsoen wist te houden werd hij door de trainer domweg van het veld gehaald.
Verder waren jaarvergaderingen voor alle spelers een verplicht nummer; wie zonder reden het liet afweten op de jaarvergadering kreeg een boete van vijftig cent.
Niet alleen de spelers maar ook het publiek bij jeugdwedstrijden heeft zich door de jaren heen over het algemeen gedisciplineerd gedragen. Ondanks alle opwinding bij de toeschouwers bij zeer spannende wedstrijden is het maar zelden gebeurd dat een toeschouwer zich misdroeg.
Kampioenselftal B-1 VV Keer, 1966-1967.
Vanaf links staand: Bèr Lardenoije, Jos Schillings, Piet Bisscheroux, Marcel Lemlijn, René Spronck, Jos Dreessens, Luciën Vaessens.
Gehurkt: Jo Weerts, Teun Janssen, Eugène Huntjens, Eddy Spronck, Henk Spronck, Rob Haesen, Huub Essers.
Dit was het eerste jeugdelftal dat kampioen werd
Stormachtige groei
In de jaren zeventig en begin jaren tachtig groeide de jeugdafdeling stormachtig. Dat was vooral te danken aan de groei van het aantal inwoners door de vele nieuwbouw die in ons dorp in die tijd plaatsvond. De belangstelling voor het jeugdvoetbal was zelfs zo groot dat in het seizoen 1975-1976 en in het seizoen 1979-1980 voor verschillende jeugdcategorieën een ledenstop moest worden ingevoerd.
In het seizoen 1974-1975 namen maar liefst 14 junioren-elftallen aan de competitie deel. Omdat deze niet allemaal gebruik konden maken van een speelveld van de VV Keer, werden de wedstrijden van de D- en E-elftallen op het voetbalveld bij het Missiehuis gespeeld.
In maart 1970 slaagden liefst 26 leden voor het diploma Jeugdleider. Heel wat jeugdleiders hebben talloze uren in het jeugdvoetbal gestoken om te zorgen dat onze jeugd op de zaterdag hun wedstrijden konden spelen.
In die bloeiperiode van het jeugdvoetbal in ons dorp stroomden twee jeugdspelers door naar profclubs; Mark Luijpers naar Roda JC en keeper Danny Wintjens naar MVV.
Eerder zijn drie spelers bij amateurclubs in een hogere klasse gaan voetballen: Pierre Thomassen uit Bemelen en Leon Bessems en John Beijers zijn bij Heer en Frans Kuiper (zoon van bestuurslid Dick Kuiper) is bij Scharn gaan voetballen.
In het seizoen 1974-1975 namen maar liefst 14 junioren-elftallen aan de competitie deel. Omdat deze niet allemaal gebruik konden maken van een speelveld van de VV Keer, werden de wedstrijden van de D- en E-elftallen op het voetbalveld bij het Missiehuis gespeeld.
In maart 1970 slaagden liefst 26 leden voor het diploma Jeugdleider. Heel wat jeugdleiders hebben talloze uren in het jeugdvoetbal gestoken om te zorgen dat onze jeugd op de zaterdag hun wedstrijden konden spelen.
In die bloeiperiode van het jeugdvoetbal in ons dorp stroomden twee jeugdspelers door naar profclubs; Mark Luijpers naar Roda JC en keeper Danny Wintjens naar MVV.
Eerder zijn drie spelers bij amateurclubs in een hogere klasse gaan voetballen: Pierre Thomassen uit Bemelen en Leon Bessems en John Beijers zijn bij Heer en Frans Kuiper (zoon van bestuurslid Dick Kuiper) is bij Scharn gaan voetballen.
Kas spekken
De jeugdafdeling had tot het seizoen 1979-1980 een eigen bestuur en stond financieel op eigen benen. Om de kas te spekken zijn in de loop der jaren door deze jeugdafdeling ook heel wat jeugdtoernooien georganiseerd. Op zaterdag 17 en zondag 18 juni 1967 was het eerste jeugdtoernooi. Het betrof een toernooi waar twaalf elftallen aan deel namen. De jaren daarna werden ook nog tal van toernooien georganiseerd. Alleen in 1981 was er geen jeugdtoernooi omdat men het toen niet eens kon worden met de hockeyclub over de verdeling van de inkomsten van de kantine, die toen nog door voetbalclub en hockeyclub gezamenlijk werd geëxploiteerd.
De jeugdafdeling had tot het seizoen 1979-1980 een eigen bestuur en stond financieel op eigen benen. Om de kas te spekken zijn in de loop der jaren door deze jeugdafdeling ook heel wat jeugdtoernooien georganiseerd. Op zaterdag 17 en zondag 18 juni 1967 was het eerste jeugdtoernooi. Het betrof een toernooi waar twaalf elftallen aan deel namen. De jaren daarna werden ook nog tal van toernooien georganiseerd. Alleen in 1981 was er geen jeugdtoernooi omdat men het toen niet eens kon worden met de hockeyclub over de verdeling van de inkomsten van de kantine, die toen nog door voetbalclub en hockeyclub gezamenlijk werd geëxploiteerd.
Om aan de benodigde gelden te komen werden ook allerlei acties gehouden. Zo werd voor de aanschaf van voetbaltruien, broeken, kousen en voetballen op maandag 24 mei 1965 in ons dorp huis-aan-huis een geldinzameling gehouden. Daarvoor werden uit hout gezaagde en in de clubkleuren geverfde voetballers voor een gulden te koop aangeboden.
Een andere actie was het ophalen van oud papier in Cadier en Keer maar ook in Bemelen. Dit gebeurde met auto’s en tractors met aanhangwagens. Het papier werd de ene week verzameld en opgeslagen in de schuur van de familie Nelissen aan de Limburgerstraat (nu huisnummer 37). De andere week werd het papier door het bestuur en de jeugdspelers gesorteerd, waardoor men er een hogere prijs voor kreeg. De eerste ophaalactie op 2 juni 1965 bracht 115 gulden op.
Verder ging men langs de deuren om balpennen en kerstkaarten te verkopen. Ook werd meegedaan aan de landelijk georganiseerde actie Jantje Beton, waarvan de helft van de opbrengst in eigen dorp bestemd was voor de eigen jeugdelftallen.
Een andere actie was het ophalen van oud papier in Cadier en Keer maar ook in Bemelen. Dit gebeurde met auto’s en tractors met aanhangwagens. Het papier werd de ene week verzameld en opgeslagen in de schuur van de familie Nelissen aan de Limburgerstraat (nu huisnummer 37). De andere week werd het papier door het bestuur en de jeugdspelers gesorteerd, waardoor men er een hogere prijs voor kreeg. De eerste ophaalactie op 2 juni 1965 bracht 115 gulden op.
Verder ging men langs de deuren om balpennen en kerstkaarten te verkopen. Ook werd meegedaan aan de landelijk georganiseerde actie Jantje Beton, waarvan de helft van de opbrengst in eigen dorp bestemd was voor de eigen jeugdelftallen.
Jubileumfeesten
Op zaterdag 14 en zondag 15 juni 1975 vierde de afdeling jeugd haar 10-jarig bestaan. Dit werd gevierd met een koffietafel voor alle jeugdleden in 't Keerhoes. Groter van opzet was het feest dat werd georganiseerd ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan; van 30 april tot en met 5 mei 1980. Op het Raadhuisplein werd voor die gelegenheid een grote feesttent geplaatst. Het opzetten van die tent bleek nog niet zo eenvoudig, omdat een tak van een perenboom in de weg hing. Maar door een telefoontje met wethouder Pierre Oostenbach kon worden geregeld dat de feesttent zo gedraaid werd dat de perenboom niet meer in de weg stond. Hierdoor werd wel het verkeer door de Kerkstraat gestremd. In die tijd kon dat nog zonder grote problemen. Ook de geluidsoverlast van de feesttent midden in het dorp, was toen geen punt omdat het feest van de club ook het feest van het hele dorp was.
Op zaterdag 14 en zondag 15 juni 1975 vierde de afdeling jeugd haar 10-jarig bestaan. Dit werd gevierd met een koffietafel voor alle jeugdleden in 't Keerhoes. Groter van opzet was het feest dat werd georganiseerd ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan; van 30 april tot en met 5 mei 1980. Op het Raadhuisplein werd voor die gelegenheid een grote feesttent geplaatst. Het opzetten van die tent bleek nog niet zo eenvoudig, omdat een tak van een perenboom in de weg hing. Maar door een telefoontje met wethouder Pierre Oostenbach kon worden geregeld dat de feesttent zo gedraaid werd dat de perenboom niet meer in de weg stond. Hierdoor werd wel het verkeer door de Kerkstraat gestremd. In die tijd kon dat nog zonder grote problemen. Ook de geluidsoverlast van de feesttent midden in het dorp, was toen geen punt omdat het feest van de club ook het feest van het hele dorp was.
In 1990 werd op grootse wijze het 25-jarig jubileum van de jeugdafdeling gevierd. Het feest werd gehouden in een heel grote feesttent op het sportcomplex. Dit was de laatste grote feesttent die in Keer heeft gestaan. In 2005 vierde de afdeling Jeugd haar 40-jarig bestaansfeest. Op de voetbalvelden werd een Mega-spellencircuit gehouden. Na afloop van het spellencircuit werd er in de kantine een jeugddisco gehouden met een spectaculaire lichtshow.
Naar Barcelona
Behalve aan de eigen toernooien namen de jeugdelftallen ook regelmatig deel aan toernooien bij andere clubs. Het grootste en voor de spelers van de A-jeugd het meest aantrekkelijke was het internationaal jeugdtoernooi waar 16 verenigingen aan deelnamen en dat van 11 tot 15 april 1974 in Barcelona werd gehouden. Dit toernooi was mede zo aantrekkelijk omdat de heen– en terugreis per vliegtuig werd gemaakt en omdat ook uitstapjes werden gemaakt in de omgeving van Barcelona.
Behalve aan de eigen toernooien namen de jeugdelftallen ook regelmatig deel aan toernooien bij andere clubs. Het grootste en voor de spelers van de A-jeugd het meest aantrekkelijke was het internationaal jeugdtoernooi waar 16 verenigingen aan deelnamen en dat van 11 tot 15 april 1974 in Barcelona werd gehouden. Dit toernooi was mede zo aantrekkelijk omdat de heen– en terugreis per vliegtuig werd gemaakt en omdat ook uitstapjes werden gemaakt in de omgeving van Barcelona.
Spanje, 1974, toernooi Barcelona.
Vanaf links staand: Wim van de Eertwegh, Arnold Kuiper, Johnny Beijers, Léon Bessems, Sjuul Gilissen, Cees Visser, John Schijns, Luciën Vaessens.
Gehurkt vanaf links: Ger Bosch, Sjeffie Nelissen, Gerard Vliegen, Roger Bessems, jongeman van Huize Sint-Joseph, Jos Schiepers.
Wat opvalt is dat het de tijd was van de 'lange kapsels'
De wedstrijden die Keer tijdens dit toernooi heeft gespeeld waren sportief gezien geen succes. Maar dat was niet vreemd omdat gevoetbald moest worden tegen een jeugdelftal van een club van grote naam en faam als Valencia en tegen een aan Juventus gelieerde club uit Turijn. Niet alleen qua wedstrijdpeil, maar ook qua voetbaluitrusting stak het elftal van Keer met hun simpele trainingsjasjes en voetbaltassen schril af tegen de uitrusting van de topclubs waartegen Keer moest spelen. Dat deed intussen weinig af aan het plezier dat de Keerdenaren, spelers en begeleiders, aan deze trip hebben beleefd. Het was een ware belevenis.
De spelers hadden allerlei activiteiten ondernomen om deze reis, die toch ruim driehonderd gulden kostte, zelf te kunnen betalen. Van deze reis, die breed in de regionale pers is uitgemeten, is een film gemaakt.
De spelers hadden allerlei activiteiten ondernomen om deze reis, die toch ruim driehonderd gulden kostte, zelf te kunnen betalen. Van deze reis, die breed in de regionale pers is uitgemeten, is een film gemaakt.
‘Op kamp’
Het waren niet alleen de trainingen en de wedstrijden waarin veel energie werd gestoken. De leiding organiseerde in de loop der jaren ook talloze nevenactiviteiten voor de jeugd zoals het jaarlijks jeugdkamp, de toernooien en het winterprogramma.
In de beginjaren was de jaarlijkse dropping erg in. De jeugdspelers werden dan ’s avonds in het donker in de gesloten achterbak van busjes naar een geheime plek gebracht. Vanaf die plek moesten ze, al dan niet met opdrachten, zo snel mogelijk naar Keer komen. Het zal duidelijk zijn dat niet iedere groep ook echt snel terug wilde komen en dat er onderweg wel eens kattenkwaad werd uitgehaald.
Het waren niet alleen de trainingen en de wedstrijden waarin veel energie werd gestoken. De leiding organiseerde in de loop der jaren ook talloze nevenactiviteiten voor de jeugd zoals het jaarlijks jeugdkamp, de toernooien en het winterprogramma.
In de beginjaren was de jaarlijkse dropping erg in. De jeugdspelers werden dan ’s avonds in het donker in de gesloten achterbak van busjes naar een geheime plek gebracht. Vanaf die plek moesten ze, al dan niet met opdrachten, zo snel mogelijk naar Keer komen. Het zal duidelijk zijn dat niet iedere groep ook echt snel terug wilde komen en dat er onderweg wel eens kattenkwaad werd uitgehaald.
Het jaarlijks jeugdkamp was voor veel spelers maar ook voor de jeugdleiders een hoogtepunt. Voor de meeste jonge spelers was het de eerste keer een nacht zonder mam en pap, wat toch niet altijd makkelijk was.
In 1973 ging de C-jeugd voor de eerste keer ‘op kamp’. Op initiatief van voorzitter Frans van Dooren werd een weekend doorgebracht in Valkenswaard, met verblijf in een blokhut. Bij die gelegenheid werd een van de trainers ’s nachts om een uur of drie gewekt door een vreemd geluid. Het bleek afkomstig van een dorstige speler die in de provisiekast op zoek was naar limonade.
Het jaar daarop, in 1974, gingen de D- en E-elftallen naar Beutenaken, waar het weekend werd doorgebracht op de zolder van boerderij Lacroix.
In 1973 ging de C-jeugd voor de eerste keer ‘op kamp’. Op initiatief van voorzitter Frans van Dooren werd een weekend doorgebracht in Valkenswaard, met verblijf in een blokhut. Bij die gelegenheid werd een van de trainers ’s nachts om een uur of drie gewekt door een vreemd geluid. Het bleek afkomstig van een dorstige speler die in de provisiekast op zoek was naar limonade.
Het jaar daarop, in 1974, gingen de D- en E-elftallen naar Beutenaken, waar het weekend werd doorgebracht op de zolder van boerderij Lacroix.
Enkele leden van de kookploeg in actie tijdens een jeugdkamp van de VV Keer.
Vanaf links: Jeanny Prevoo-Spronck (de 'mam' van het jeugdkamp), Angèle Heunen- Neederlants en Jolande Lemlijn-Geraerds
In 1989, tijdens een weekend op kampeerboerderij ’t Bovenste Bos in Epen werd de nieuwe clubvlag van de VV Keer ingezegend door pastoor Van Frankenhuijsen. De vlag werd vervaardigd door mevrouw Stheijns, moeder van toenmalig bestuurslid Winnie Bosch.
Vanaf 1995 gingen de C-, D-, E- en F-elftallen op kamp naar de kampeerboerderij de Woushoeve in Zutendaal (België). Jeanny Prevoo-Spronck, de ‘mam’ van het jeugdkamp, was hierbij de grote regelaar achter de schermen.
Naast de weekends op kamp werden er ook regelmatig daguitstapjes gemaakt naar onder meer de Efteling, Phantasialand en het subtropisch zwembad de Hengelhoef in België. Een ware belevenis voor de A- en B-elftallen was dat zij zaterdag 26 maart 1977 naar de Hel van Deurne in Antwerpen gingen, waar de voetbalinterland België - Nederland werd bijgewoond.
Vanaf 1995 gingen de C-, D-, E- en F-elftallen op kamp naar de kampeerboerderij de Woushoeve in Zutendaal (België). Jeanny Prevoo-Spronck, de ‘mam’ van het jeugdkamp, was hierbij de grote regelaar achter de schermen.
Naast de weekends op kamp werden er ook regelmatig daguitstapjes gemaakt naar onder meer de Efteling, Phantasialand en het subtropisch zwembad de Hengelhoef in België. Een ware belevenis voor de A- en B-elftallen was dat zij zaterdag 26 maart 1977 naar de Hel van Deurne in Antwerpen gingen, waar de voetbalinterland België - Nederland werd bijgewoond.
Ten slotte
De jeugdafdeling van de VV Keer zal in 2015 haar 50-jarig jubileum vieren. In de afgelopen bijna vijftig jaar heeft de vereniging een bloeiend bestaan gekend. In de eerste plaats zijn er de sportieve hoogtepunten in de vorm van de vele kampioenschappen die zijn behaald in de verschillende competities. Maar hoogtepunten voor spelers en begeleiders waren ook de jaarlijkse jeugdkampen en uiteraard de deelname aan interessante toernooien, waarbij het internationale jeugdtoernooi in Barcelona boven alles uitstak.
De groei en bloei van het jeugdvoetbal in Keer zou niet mogelijk zijn geweest zonder de grote inzet van trainers en jeugdleiders en ook bestuursleden, die daarvoor veel van hun vrije tijd hebben opgeofferd.
Tot het seizoen 1979-1980 had de jeugdafdeling een eigen bestuur, maar met ingang van dat seizoen gingen de besturen van de senioren en jeugd samen en werd het één vereniging. Twee bestuursleden, die onafgebroken vanaf het begin in 1965 tot 1979 actief waren binnen het jeugdbestuur waren André Meijs, secretaris (vanaf 1966) en Dick Kuiper, penningmeester.
Een persoon die zich sinds 1982 tot op heden, dus al meer dan 30 jaar met volle overgave inzet voor de jeugd van de VV Keer is Hub Prevoo. Hij doet dit als hoofdjeugdleider (coördinator) en als lid van het bestuur van de VV Keer. Voor dit vele werk werd hij in 2000 koninklijk onderscheiden. Hij werd Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
De jeugdafdeling van de VV Keer zal in 2015 haar 50-jarig jubileum vieren. In de afgelopen bijna vijftig jaar heeft de vereniging een bloeiend bestaan gekend. In de eerste plaats zijn er de sportieve hoogtepunten in de vorm van de vele kampioenschappen die zijn behaald in de verschillende competities. Maar hoogtepunten voor spelers en begeleiders waren ook de jaarlijkse jeugdkampen en uiteraard de deelname aan interessante toernooien, waarbij het internationale jeugdtoernooi in Barcelona boven alles uitstak.
De groei en bloei van het jeugdvoetbal in Keer zou niet mogelijk zijn geweest zonder de grote inzet van trainers en jeugdleiders en ook bestuursleden, die daarvoor veel van hun vrije tijd hebben opgeofferd.
Tot het seizoen 1979-1980 had de jeugdafdeling een eigen bestuur, maar met ingang van dat seizoen gingen de besturen van de senioren en jeugd samen en werd het één vereniging. Twee bestuursleden, die onafgebroken vanaf het begin in 1965 tot 1979 actief waren binnen het jeugdbestuur waren André Meijs, secretaris (vanaf 1966) en Dick Kuiper, penningmeester.
Een persoon die zich sinds 1982 tot op heden, dus al meer dan 30 jaar met volle overgave inzet voor de jeugd van de VV Keer is Hub Prevoo. Hij doet dit als hoofdjeugdleider (coördinator) en als lid van het bestuur van de VV Keer. Voor dit vele werk werd hij in 2000 koninklijk onderscheiden. Hij werd Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Met dank aan: Lei Bröcheler, Jo Nelissen, Luciën Vaessens (†) en Jeanny Prevoo-Spronck