Servé Overhof is niet meer. Op de dag van zijn 72e verjaardag - zondag 8 augustus 2004 - overleed hij in zijn geliefde Maastricht. Servé was een Bourgondier ten top. Genieten van het leven, met op zijn tijd heerlijk eten en drinken, maar ook consentieus in zijn werk. Reeds 32 jaar woonde hij - samen met zijn echtgenote Rie - in ons dorp. Een rasechte Mestreechteneer onder de Keerdenaren. Vanaf het begin was hij geïnteresseerd in ons dorp en voelde zich er thuis.
Maastricht, waar hij was geboren en zijn jeugd doorbracht, heeft echter altijd haar bijzondere plaats in zijn hart behouden.

Servé was een markante verschijning. Innemend, joviaal, goedlachs maar ook plichtsgetrouw, secuur, open en eerlijk waar het zijn werk als journalist betrof. Die kwaliteiten, gepaard aan zijn oprechte belangstelling voor het wel en wee van onze dorpsgemeenschap, maakten hem uitermate geschikt om onze Keerder Kroniek mede van de grond te tillen. Toen ik hem destijds benaderde met de vraag of hij als eindredacteur zou willen fungeren, heeft hij daar van harte 'ja' tegen gezegd. Maar hij verbond er wel een aantal condities aan; condities die te maken hadden met het tijdig aanleveren van de kopij maar ook met een aantal kwaliteitseisen waaraan de artikelen dienden te voldoen. En in die functie was hij streng, maar consequent. Typisch was zijn gebruik van het rode potlood. Maar, hij stond niet alleen voor een juist taalgebruik. Ook droeg hij zijn kennis, kunde en ervaring over waar het betrof de journalistieke kant van de artikelen.

Servé was een vakman. Onze Historische Kring is hem erg dankbaar voor zijn kritische inbreng bij ons periodiek. Zonder hem was de Keerder Kroniek niet geworden wat hij thans is: een gewaardeerd periodiek over het verleden, over mensen, zeden en gewoonten in ons dorp. Toen hij vond dat wij op eigen benen konden staan, heeft hij dat kenbaar gemaakt. "Geer kint 't noe zoonder miech ", was zijn korte maar welgemeende mededeling. Dat was voor ons een geweldig compliment.

Definitief afscheid van Servé hebben wij genomen tijdens de zeer drukke uitvaartdienst in onze parochiekerk, gevolgd door een inndrukwekkend uitgeleide. Op de tonen van het volkslied van zijn Mestreech werd Servé - begeleid door zijn familie en vele vrienden en bekenden - onze parochiekerk uitgedragen om definitief te rusten in zijn geboortestad.

Wat ons van Servé blijft, is de herinnering aan en onze dankbaarheid voor een markant mens. Servé ruste in vrede.

Drs.Harry H.M. Beckers, voorzitter