Zaterdag 24 oktober 1998. Regendruppels spatten uiteen op het wegdek; al dagenlang. mistroostig, guur herfstweer. En dan komt het bericht: "Rita Schoenmakers is overleden, pas 69 jaar oud". Een bericht dat niet helemaal onverwacht komt. Het was al langer bekend dat Rita ernstig ziek was. Als in een flits zie je beelden van Rita voor je. Zoals ze was, wat ze zei, hoe ze handelde. Beelden van herkenbaarheid doemen op. Je gaat terug naar momenten die je in je geheugen hebt opgeslagen en die Rita zo herkenbaar voor je maakten. Ieder van ons zal voor zichzelf dergelijke beelden in herinnering kunnen roepen. Mijn beelden zijn die van een hartelijk, spontaan en behulpzaam mens. Zich - onopvallend - inzettend voor velen in onze dorpsgemeenschap waarvan zij vanaf haar geboorte deel uitmaakte. Particulier of vereniging: Rita was bereid te helpen. Zelden werd op haar tevergeefs een beroep gedaan. Rita was vaste kracht als het ging om het verzorgen van het secretariaat bij bijzondere gelegenheden in onze dorpsgemeenschap.

Rita was één van ons; het dorp kende haar en zij kende het dorp. Cadier en Keer: waar zij geboren was, waar zij opgroeide, woonde en werkte. Het dorp dat haar dierbaar was. Als vanzelfsprekend was zij in dat dorp geïnteresseerd. Het lag dan ook voor de hand dat zij - vanaf de oprichting in november 1995 - deel ging uitmaken van de werkgroep Historie van onze Stichting. Met enthousiasme heeft zij aan de werkzaamheden van deze werkgroep deelgenomen. Het resultaat was het artikel over "De zusters van Barmhartigheid" voor onze Keerder Kroniek. Dit eerste artikel van haar hand zal tevens haar laatste zijn. Het is niet anders. In haar verliezen wij een stille kracht die nog zo veel had kunnen betekenen voor onze Stichting. Wij verliezen ook een uniek mens.

Wij hebben Rita op donderdag 29 oktober 1998 op ons kerkhof begraven; midden in het dorp. Haar graf zal ons blijven herinneren aan een bijzondere vrouw.

Rita ruste in vrede!

Drs Harry H.M. Beckers, voorzitter