Leedsje oêt de revuu “Keer op de planke”, in de jaore 50
Door Jean Beijers
Wéi-j iech vuur jaore woeërd geboeëre
Es börger van òs dörrepke Keer
Zag m’n al dat is ‘ne schoêne
En lagde miech in ’t weegske neer.
Al waor iech mer ‘ne Piete Puëter
Iech waor dan waal ‘ne jong
Méh, met al dat mei, mei, mei geleuter
Waor es volg wat iech doùw bezóng
Refrein:
In ’t dörrep oê v’r lieëve, zien v’r e plaetsjke riêk
’t haet òs zoeväöl sjoêns gegieëve,
Vuur gei gêld wèlle v’r dat kwiêt
Dat is ’t sjtaegske, sjtaegske aan d’r Lemmerling
Wae haet zoe e waegske, zoe wéi-j òs sjtaegske
‘t sjtaegske aan d’r Lemmerling, ‘t sjtaegske aan d’r Lemmerling
Iech gong nao sjoel öm väöl te liêre
Beej mêister Leyse deeg iech m’n bès
Meh vuur ’t op de sjtuûpe te kriêge
Waor ’t in de aardrikskunde les
Opins woeërd miech de vraog gesjtild
Oê Floris de Vijfde geboeëre woeërd
iech höb doùw dirék vertèld
mêister mesjien in ’t sjtaegske, toeërt
Refrein:
D’r sjoênste tiêd zal iech noêts vergieëte
wéi-j iech aan ’t vrije gong
en de oùwersj ’t neet moegte waete
dat iech beej hun maedsje sjtóng
Gaon iech noow nog dèk de sjtraot op
en kom iech dan langs ’t sjtaegske
dan kûmp miech alles weer in d’t kop
dat waor toch oûch ’t sjoênste waegske
Refrein:
Nog êin deenk zoùw iech wille zègke
Es iech sjtrak neet mie zal ziên
En d’r gaot miech dan weglègke mesjiên
Wilt miech doêr ’t sjtaegske bringe
Uëver d’t deerbare Keerder groond
Oê iech moeg hoùwe en van zinge
Mèh, oûch gelök en vreundsjap voond.
‘t Sjtaegske
Het meisje in de steeg is Han Eijssen