door Jean Janssen

Wie iech vief jaor waor gong iech nao de bewaarsjoel van juffrow Lucie. De sjoel laog sjuins tieënge uëver de kèrrek, nieëve de frituur oe noe appartemênte gebowd zien. Es begènneling moeg-ste mèt de blokke sjpieële. Nao 'n wieëk ging iech mèt de aander keender metsjes vlechte, figuurkes plakke en kleure. Dat vlechte waor de iersjte handeling oe de jonges, sjpieëlender wijs, lierde wie ze later maandele en körref moeste vlechte. De maedsjes lierde op dees meneer 't sjtoppe va zökke.

juffrouw Lucie Heusschen
(foto eind jaren twintig)

Figuurkes plakke gebäörde op en mèt pepier. De juffrow makde dan e vuurbeeld en de klas moes dat nao make. Beej dees lès moes de juffrow ereg good oplètte, want dao waore keender die 't plaksel opaote. Of dat kaom umdat de keender hoonger houwe, ofdat 't plaksel zoe lekker waor, höb iech noets kènne achterhoeële.
Langs de moer van oos klas honge preente mèt aafbeeldinnge oet 't aad testement. Es de juffrow dao van vertèlde waor 't moessjtèI in de klas.

Es de maond urn waor kroog iech van de mam e sjtökske gezèt oe sente ingedriejd waore.
Twie jaor höb iech op de sjoel beej juffrouw Lucie gezieëte, met väöl plezeer.