Vieringen en herdenkingen

“jonge, iech höb lever dat d’r heej neet mie komp”
Café d’n Auwen Toewn 100 jaar
door Jeannie Prevoo-Spronck en Jo Purnot

Tegenover de kerk liggen twee cafés, links: café Old Inn en rechts: café d’n Auwen Toewn. Hoe oud het eerste café precies is weten we niet. Van d’n Auwen Toewn weten we meer, want honderd jaar geleden verleenden Burgemeester en Wethouders aan Sjiel (va Nandsje) Spronck, de toenmalige oprichter en eigenaar, een vergunning “tot verkoop van sterken drank in het klein”. Een reden om bij gelegenheid van dit eeuwfeest eens in de historie van het etablissement en dat van de eerste kastelein, Sjiel Spronck, te duiken. Aan het eind van het artikel vindt u in een bijlage genealogische fragmenten van enkele gezinnen.

2016 2017blz106

Het café eind jaren zeventig. Rechts de toenmalige werkplaats van de loodgieter Wöm Aerts.

Wat voorafgingOp 22 december 1906 verkoopt Sjeng Vliegen, kistenmaker en gehuwd met Aleida Curvers – op de plek waar nu ligt – een werkplaats, een schuur en een erf aan Bèr Weusten (1864-1954). Bèr was getrouwd met Helena Lemmens (1877-1956). De overeengekomen prijs was 1150 gulden. De gebouwen lagen naast (ten oosten) van het café van Hay Goessens en Anna Vliegen (tegenwoordig ). Vier jaar later (31 december 1910) verkoopt Bèr Weusten hetzelfde perceel door, maar dan bestaande uit een huis, een stal, een schuur en een tuin, voor 2400 gulden aan de –dan nog – vrijgezel Egidius () Spronck (1886-1966). Bèr Weusten had ondertussen de werkplaats omgebouwd tot woonhuis. Dat verklaart de verdubbeling van de prijs.

De koper Egidius (Sjiel) Spronck
De koper Sjiel Spronck was een zoon van de bureauschrijver Wijnandus (Nandsje) Wilhelmus Hubertus Spronck (1862-1936) en Cornelia Josephina Hubertina Kruijen (1864-1930). Vandaar dat Sjiel door zijn mede-dorpsgenoten Sjiel van Nandsje werd genoemd. In het gezin van Wijnandus Spronck en Cornelia Kruijen werden vijf kinderen geboren. (Zie de bijlage genealogische fragmenten).

2016 2017blz107

De ouders van Sjiel: Nandsje Spronck en Cornelia Kruijen.

Over Sjiel’s jeugd is niet zo veel bekend. Zoals hiervoor al is vermeld, werd hij in 1886 geboren, in de Limburgerstraat in de boerderij van zijn grootouders van moederszijde. In datzelfde jaar nog bouwden zijn ouders een huis aan de Rijksweg (nu nr. 34).

2016 2017blz108

Het geboortehuis van Sjiel.
Deze boerderij, afgebroken in 1966, stond aan de Limburgerstraat waar nu de brandweerkazerne is.

In jonge jaren hadden in ons dorp pastoor Waelbers en burgemeester Mathieu Thomassen het voor het zeggen; twee potentaten die de Keerdenaren flink onder de knoet hielden. Verder waren er toen twee lagere scholen voor jongens: - het illegaal schooltje van Hubert Fievez, gepensioneerd onderofficier van het Oost-Indisch leger en ridder der Militaire Willemsorde, en - de openbare school (nu, waar Sebastiaen van de Ven de scepter zwaaide. Ongetwijfeld zal de kleine door zijn vader naar de openbare school zijn gestuurd, want – in tegenstelling tot de meeste Keerder jongens – ging hij verder studeren. Van 1898 tot 1900 krijgt hij vervolgonderwijs op het Missiehuis (. Of hij ook werkelijk de ambitie had om missiepater te worden, weten we niet. Wel is bekend dat zijn broer, Wijnand, er al eerder, van 1894 -1897, gestudeerd had.

Na een paar jaar op Bakkerbösj treedt Sjiel opnieuw in de voetsporen van zijn ‘grotere’ broer Wijnand die kelner was geworden. In die tijd voor een Keerder dorpsjongen een niet alledaags beroep.
Eind 1902 – Sjiel is dan 16 jaar – verhuist hij naar Maastricht om daar te gaan werken. Met korte onderbrekingen blijft hij een jaar of zes in Maastricht. Hij zou daar in hotel L’Empereur gewerkt hebben. Later vertrok hij naar Brussel. Hij ging er als kelner aan de slag in een hotel in de Rue de la Fourch. Daar kreeg hij zelfs de kans de Duitse Keizer Wilhelm II te bedienen.

Aankoop van het café
Als Sjiel het huis van Bèr Weusten koopt is hij pas 24 jaar, maar hij heeft ondanks zijn jonge leeftijd al flink wat levenservaring opgedaan. En, gelet op zijn beroep is het niet zo vreemd dat hij in zijn geboortedorp een café wil beginnen.
Na de koop in 1910 komt zijn zuster Lena, die toen net als hij ongehuwd was, bij Sjiel inwonen. Twee jaar later trouwt Sjiel in de kerk van Gronsveld met de Rijckholtse Barbara Maria van den Boorn. Berb is zes jaar ouder (geb. 1880) en had enkele jaren in Luik (rue Eugène Ysaje) gewerkt. In het gezin werden tussen 1913 en 1921 zes kinderen geboren. (Zie de bijlage genealogische fragmenten).

Het drankvergunningbeleid
Het drankgebruik was begin twintigste eeuw anders dan tegenwoordig. Er werd meer sterkedrank (jenever) gedronken, de verkoop lag soms hoger dan het gebruik van zwak-alcoholische dranken (bier en wijn). Daarom was er in 1881 een vergunningstelsel voor sterkedrank ingevoerd. In elke gemeente werd een limiet aan vergunninghouders gesteld.
In 1904 werd de landelijke Drankwet die toen al ruim twintig jaar van kracht was, flink uitgebreid. Ook de tappers van alleen bier en wijn moesten een vergunning hebben. Burgemeester en Wethouders waren bij de verlening van het aantal vergunningen nog niet aan een limiet gebonden, dat gebeurde pas later. Wel kon het college vergunningen intrekken.

2016 2017blz110

Berb van den Boorn en Sjiel (va Nandsje) Spronck.

Het vergunningstelsel voor sterke dank, zoals jenever, werd wel strenger; Gedeputeerde Staten (GS) ging zich met de verlening van vergunningen bemoeien. Maar er was voor de gewone herbergier die geen vergunning had om sterkedrank te verkopen een ontsnappingsclausule: de logementsvergunning. Dat betekende dat de herbergier met een logement, wel in aanmerking kon komen voor een vergunning om aan gasten sterkedrank in de daarvoor ingerichte ruimte te schenken.

Ook Sjiel Spronck vraagt op 9 december 1912 zo een logementsvergunning aan bij Gedeputeerde Staten. Hij kan dat doen, omdat Keerdenaar Hubertus Lemmens (1883) vanaf 16 mei 1911 als kostganger op Sjiel’s adres staat ingeschreven. GS vragen advies aan B&W van Cadier en Keer. Hoe het advies van B&W luidt, is niet bekend. Feit is wel dat GS weigeren de vergunning te verlenen. Maar Sjiel liet het er niet bij zitten, en met succes, want het besluit van GS werd een klein jaar later door de Raad van State vernietigd.

2016 2017blz111a

Weer een aantal jaren later, 20 maart 1916, krijgt een vergunning voor sterkedrank in het klein. De drank mag geschonken worden in de voor- en achterkamer. De voorwaarde dat hij logement moet houden is dan vervallen. Nog eens 16 jaar later – op 24 juni 1932 – krijgt een “Volledige Vergunning”.

2016 2017blz111

In het midden het café van Sjiel va Nandsje (het lage gebouw).
De foto dateert van vóór 1923.
Tegen de buitenmuur staan de karraderen van de smidse gebroeders Huijnen.

Het huis, annex café, bestaat de eerste jaren alleen maar uit de gebouwen op de begane grond en de eerste verdieping. (Zie de foto hierboven). Pas in het najaar van 1923 wordt een grote zolder boven de eerste verdieping gebouwd.

2016 2017blz112

De drankvergunning van 20 maart 1916

Sjiel doet bod op het naast gelegen café (tegenwoordig Old Inn)Zoals hiervoor reeds vermeld, lag ten westen van het café van Spronck het café van Hay Goessens en Anna Vliegen. Kort nadat Sjiel in 1916 zijn drankvergunning heeft gekregen komt dit naastgelegen café in de verkoop. De verkoop geschiedt aan de meestbiedende met de restrictie dat na het hoogste bod, de verkoper de toewijzing nog een uur in beraad mag houden. Uiteindelijk is Spronck, eigenaar van het naastgelegen pand, met 3500 gulden degene met het hoogste bod. tekent ter plaatse alle benodigde documenten. Echter na gehouden beraad wordt de toewijzing alsnog door Hay Goessens afgekeurd en gaat het café voor 4100 gulden over naar de bierbrouwer Alphons Lenaers in Maastricht. Ongetwijfeld voor een teleurstellende gang van zaken.

De eerste balzaal in Keer
In 1916 bouwt Sjiel achter zijn café een (bal)zaal. Het was de eerste zaal in ons dorp, zodat toneeluitvoeringen niet meer in het schoolgebouw hoefden plaats te vinden. Verder was er tijdens de kermissen vaker bal en konden de leden van handboogschutterij Amicitia en vanaf 1921 ook de Fanfare Sint-Blasius er toneel opvoeren. Ook de jonkheid organiseerde daar activiteiten. Zo werd bv. op carnavalsmaandag voor haar leden een feestavond gehouden.

2016 2017blz113
Advertentie in de Limburger Koerier,1922

Voor veel Keerder jongedames was de balzaal een ‘zegen’, want zij mochten niet buiten het dorp gaan dansen en nu konden ze toch jongemannen van buiten Keer ontmoeten. Ook al deed de pastoor op kermiszondag vanaf de preekstoel verwoede pogingen de ouders ervan te overtuigen hoe verfoeilijk het dansen toch was. Voor menig meisje was het een enorme domper als moeder uit de kerk kwam en op hoge toon zei: (je gaat vanavond niet het huis uit).Ook burgemeester Thomassen, lid van het kerkbestuur, was vaker spelbreker als hij in de adverteerde met:

2016 2017blz114
Foto eind jaren twintig: Sjiel met zijn zonen Sjeng (l) en Mathieu

Buiten caféhouder was ook fruitteler en fruitkoopman. Hij bezat weilanden aan de, op de en nog op andere plaatsen in ons dorp. Daarom kwam het weleens voor dat tijdens de winter de zaalvloer vol lag met appels. Het gevolg was dat – tot ongenoegen van de kermisgangers – er dan geen bal was. Maar omdat de Keerdenaren inmiddels ook (café Souren), boven aan de Keerderberg, voor een dansje terechtkonden, bleef de schade voor de kermisgangers beperkt. Café is onlangs afgebroken en heeft plaats moeten maken voor woningbouw.

Overigens had Sjiel Spronck zo zijn eigen ideeën over klandizie. Toen na de oorlog een Raad van Elf werd opgericht en de mannen bij hem een drankje kwamen nuttigen vond hij hen te lawaaierig en deelde hen mee: “jonge, iech höb lever dat d’r heej neet mie komp”. (Jongens ik heb liever dat jullie hier niet meer komen). Ook was het café vaak alleen maar op zondag open.

Landelijke bekendheid
In 1951 besteedt het landelijk Horecablad aandacht aan het café van Sjiel en Berbke. Het artikel luidt:

“… het vertrouwelijke beeld van de tapkast in het dorpscafé en het groepje stoere Limburgers, dat daar in alle gemoede een oordeel velt, over het weer, de regering en het bier, laat het zich gemakkelijk bij denken. Zo is het jaren geweest en zo zal het jaren voortgaan. Zo was het veertig jaar geleden, toen de tegenwoordige eigenaar, de heer E. Spronck voor het eerst plaats nam achter dit buffet en ook hem wensen wij dat hij er nog vele jaren zal doorbrengen…”.

2016 2017blz115

De foto bij het artikel laat zien dat er niet veel ruimte is achter het klein buffet dat nog een porseleinen tapkraan heeft.
In de hoek hangt een klok, zodat de caféklanten zelf hun tijd in de gaten kunnen houden.

Verkoop van het café
In mei 1960 verkoopt Sjiel het café aan drankenhandel Rekko in Heer. Twee maanden eerder was zijn vrouw Berbke overleden. Zij was al een hele tijd bedlegerig en kwam haar slaapkamer niet meer uit. Sjiel zelf kampte de laatste jaren van zijn leven ook met gezondheidsklachten. Na een lang ziekbed overlijdt hij in juni 1966. Hij woont dan aan de Rijksweg (tegenwoordig nr. 23) bij zijn jongste dochter Merie, getrouwd met Sjeng Dubois.

2016 2017blz116

Ten slotte
Begin jaren zestig vinden er ingrijpende verbouwingen plaats. Zo worden de schuur, de stallen en een gedeelte van het erf gebruikt om de feestzaal te vergroten. Bij die verbouwing is de poort weggenomen en een deur en een raam aangebracht, terwijl de café-ingang rechts wordt verbreed.

De nieuwe eigenaar Rekko verhuurt het café aan ‘een zekere’ Sleijpen (afkomstig uit Berg en Terblijt). In 1968 kopen Lambert en Gerda Heusschen-Dumoulin het café. Na een flink aantal jaren met veel succes het café geëxploiteerd te hebben verhuren ze het etablissement aan John en Marjan Van Kan. In 1983 komt het café in handen van Bert Duijckers. De huidige eigenaar is Jimmy Vaassens.

Informatie:
- Ordner nr. 9b en IV, Mathieu Spronck-Beijers, (niet uitgegeven).
- Tussen twee Stegen, door Hub Souren, (niet uitgegeven).

Bijlage:
Genealogische gegevens:

Het gezin Spronck-Kruijen
Wijnandus Spronck, (1862-1936), kantoorschrijver, trouwt in 1882 met Cornelia Kruijen, (1864-1930).
In het gezin Spronck-Kruijen worden vijf kinderen geboren:
(1) Wijnandus (1883-1956), hij trouwt met Josephina Gordijn (1880-1955).
(2) Maria (1885-1935), zij trouwt met Franciscus Bastin (1891-1983).
(3) Egidius (1886-1966), hij trouwt met Barbara van den Boorn (1880-1960).
(4) Helena (1890-1972), zij trouwt met Leonardus Haesen.
(5) Mathieu (1893), hij wordt maar vier maanden oud.

Het gezin Spronck- van den Boorn (zie bij 3 hiervoor)
Egidius Wilhelmus Hubertus Spronck (1886-1966), fruithandelaar, caféhouder, trouwt in 1912 met Maria Barbara van den Boorn (1880-1960).
In het gezin worden zes kinderen geboren:

(1) Maria Helena Hubertina (geb. 1913). Zij overlijdt nog hetzelfde jaar.
(2)
Johannes Wijnandus Egidius (Sjeng) (1914-1999). Hij trouwt met Maria Anna (Marie) Schreurs (1915-2000).
(3)
Josephina Christina Barbara (Fien) (1915-2000). Zij touwt met Pieter Hubertus Bessems (1909-1968), hoofdonderwijzer, wethouder.
(4)
Wijnandus Egidius Wilhelmus (1917-1989). Hij trouwt met Mariette Beuken.
(5) Matheus Johannes Antonius (Mathieu) (1918-1997). Hij trouwt met Maria Hubertina (Mia) Beijers (geb.1924).
(6)
Maria Josephina (1921-1990). Zij trouwt met Johannes Hubertus (Sjeng) Dubois (1917-1986).

2016 2017blz117

Foto Sjiel en Berb en hun kinderen bij gelegenheid van het huwelijk van de jongste dochter Merie in 1948.
Zittend: beide ouders.
Vanaf links: dochter Fien, de zonen Sjeng, Mathieu, Wijnand en de bruid Merie.

 

Broeder Victor Lankreijer,
een bijzonder gebaar

2016 2017blz7Op 31 juli 2015 overleed in ons dorp op de gezegende leeftijd van bijna 95 jaar Joop Lankreijer, beter bekend als ‘broeder Victor’. De laatste vijftien jaar van zijn leven bracht hij door in het seniorencomplex Aloysiushof in de Pastoor Frissenstraat. Niet alleen hier liet hij zich kennen als een beminnelijk persoon die zich al snel tussen de senioren thuis voelde. Geboortig uit Enschede leefde hij een groot deel van zijn leven in de communiteit van Congregatie van het Heilig Hart van Jezus (SCJ) in Huize Sint Gerlach in de Keerderberg. Hier ontstond zijn grote liefde voor het Limburgs landschap en de geschiedenis van haar bewoners. Zuid-Limburg werd voor hem een echt tehuis.

Die genegenheid voor onze streek spitste zich ook toe op ons dorp. Zo had ‘Broeder Victor’ bijzondere belangstelling voor het verleden van Keer en het werk van onze Historische Kring. Die belangstelling is waardering geworden en daarmee is ook verklaard de bijzondere geste van ‘broeder Victor’.

Bij zijn uitvaart in onze parochiekerk verkoos hij het doen van een gift aan onze Historische Kring boven bloemen op zijn grafkist. Dat was nog niet eerder voorgekomen en voor onze Kring betekende dit een wel heel bijzonder gebaar.

Tijdens onze Kringdag op zondag 29 november 2015 mochten wij uit handen van de familie het resultaat van Victor’s wens in ontvangst nemen: een gift van € 200,-- Wij hebben deze in grote dank aanvaard en de familie toegezegd daarvoor een passende bestemming – in de geest van Victor – te zoeken.

Dat ‘broeder Victor’ moge rusten in vrede.

Drs. Harry H.M. Beckers,

voorzitter Historische Kring Cadier en Keer

In Memoriam
Wiel Becker

Op 22 november 2015 overleed in Maastricht op 81-jarige leeftijd ons Kringlid Wiel Becker. Samen met zijn vrouw Daisy en zoon Hay vond hij - midden jaren zeventig - in ons dorp een nieuwe woonplek. En, hij is er nooit meer weggegaan. Wiel was op velerlei terreinen maatschappelijk actief; zo was hij onder meer jaren penningmeester van de Fanfare Sint-Blasius. Interesse, maar vooral liefde voor natuur, historie en de mensen in een dorpsgemeenschap maakten dat men hem al snel wist te vinden als iets op touw gezet moest worden. Dankzij Wiel werden – met succes - de schouders onder heel wat initiatieven gezet.

 2016 17blz3Zo stond Wiel als een van de initiatiefnemers mede aan de wieg van onze Historische Kring. Vanaf het begin in 1995 heeft hij zich bijna twintig jaar lang met veel enthousiasme voor onze Kring ingezet en dat op verschillende terreinen. Vanaf het begin was hij bestuurslid en heeft hij mee vorm en inhoud gegeven aan wat onze Kring voor de gemeenschap Cadier en Keer - tot op de dag van vandaag - betekent.

Maar dat niet alleen. Aan Wiel en aan Jo Scheerder hebben wij ons zeer omvangrijke fotoarchief te danken waardoor onze Kring geregeld een zeer gewaardeerde fototentoonstellingen kon houden. Hierdoor zijn veel herinneringen over Keer, Honthem, ’t Rooth en Sint-Antoniusbank en haar inwoners die anders misschien verloren waren gegaan, voor ons nageslacht behouden gebleven. Een aparte vermelding verdient het feit dat Wiel een van degenen was die namens onze Historische Kring meegewerkt heeft aan de totstandkoming in 2002 van het historisch fotoboek van Honthem.

Verder voerde hij tal van gesprekken met vele dorpsbewoners over het verleden van ons dorp. De kennis die Wiel hierdoor kreeg, heeft hij vastgelegd in enkele publicaties voor onze Keerder Kroniek. Ook was hij degene die – historisch bewust als hij was – met zijn fototoestel erop uittrok om de gevelstenen in ons dorp te inventariseren. De informatie die hij door de jaren heen verzamelde was vaak de basis voor een keur van artikelen in onze Kroniek.

Wiel was ook een man van stavast: voor hem was een woord een woord. Steeds present daar waar zijn aanwezigheid gewenst was en - zo nodig - niet aarzelend om zelf de handen uit de mouwen te steken. Ook stimuleerde hij anderen om zich voor onze Kring in te zetten. Zo kon Daisy op zijn goedkeurende instemming rekenen toen zij zich met een aantal andere medewerkers jarenlang inzette voor ons krantenarchief.

Als gevolg van een sluipende ziekte zijn wij Wiel beetje bij beetje kwijtgeraakt; hij moest elders (in de Koepelhof) verzorgd worden. Daar kwam ook het definitieve afscheid.

Wiel is niet meer. Velen zullen hem missen waaronder onze Kringleden. Zijn bedachtzame, inspirerende ideeën zullen ons blijven herinneren aan iemand die het dorp Keer - dat ook zijn dorp geworden was - in zijn hart had gesloten.

Dat Wiel moge rusten in vrede.

Drs. Harry H.M. Beckers,

voorzitter Historische Kring Cadier en Keer

In Memoriam Jo Scheerder

Moesten wij in 2015 afscheid nemen van liefst vier van onze medewerkers, ook begin 2016 konden wij al weer het overlijden betreuren van een ander medewerker: Jo Scheerder; 86 jaar oud. Jo was het prototype van iemand die – als niet geboren en getogen Keerdenaar – zich met heel zijn hart en ziel voor onze Kring inzette. Onze Kring die ook zijn Kring was.

2016 2017blz6
Aimabel en gedreven als altijd heeft Jo zowel binnen als buiten onze Stichting vele vrienden gemaakt. Bekend om zijn werklust en zijn niet aflatende ijver om zich dienstbaar te maken voor de gemeenschap waarin hij zich thuis was gaan voelen. En dienstbaar heeft hij zich gemaakt! Hij was het die de gigantische klus van ons fotoarchief op zich genomen heeft. Vele, vele uren – en dat jarenlang - bracht hij door op zijn tot werkkamer ingerichte zolderruimte om foto’s te beschrijven, deze te ordenen en te rubriceren zodanig dat zij eenvoudig met een muisklik op de computer terug te vinden waren. Voor de redactie van de Keerder Kroniek een waar godsgeschenk bij de zoektocht naar illustratiemateriaal voor de artikelen. Voor onze fotowerkgroep was en is – nog steeds - zijn archief dé vindplaats voor de invulling van onze intussen door velen zeer gewaardeerde periodieke fototentoonstelling in ’t Keerhoes.

Jo verzaakte nooit. Ook als bestuurslid was hij het die met zijn ideeën vele vernieuwingen aankaartte maar vervolgens ook niet aarzelde om zelf of samen met anderen deze verder uit te werken en vervolgens uit te voeren. Jarenlang was hij de ‘trekker’ van de werkgroep Historie. Ook bij de periodieke bezoeken aan het archief in Maastricht was Jo present. Hij fotografeerde niet alleen de documenten maar zorgde vervolgens ook voor de documentatie.

Ook bij Jo zijn de jaren gaan tellen. Ouderdomsongemakken in verschillende vormen openbaarden zich steeds vaker en belemmerden hem in zijn doen en laten. Voor hem was dat moeilijk te verteren; ondragelijk soms. Maar gedreven als hij was, heeft hij zich - zo lang als maar mogelijk - tegen het onvermijdelijke verzet.

Met pijn in het hart heeft Jo zijn werkzaamheden voor onze Kring moeten afbouwen en – uiteindelijk – ook moeten beëindigen: het ging niet meer. Maar Jo zou Jo niet zijn geweest als hij zijn taken niet eerst op een ordentelijke wijze aan iemand anders zou hebben kunnen overdragen. En dat is ook gelukt.

Jo is helaas niet meer in ons midden. Wat blijft is de herinnering aan een fijn mens, iemand waarop je kon vertrouwen, waarop je nooit tevergeefs een beroep deed. Iemand ook die zich met heel veel toewijding voor onze Kring – en dat jarenlang - heeft ingezet en daardoor voor ons van eminente betekenis is geweest. Voor dit alles zeggen wij: Jo, héél hartelijk bedankt!

Op zaterdag 20 februari 2016 hebben wij met ons allen van Jo afscheid genomen. Wij hebben hem begeleid naar zijn laatste rustplaats op het kerkhof in ons dorp. Het dorp Keer dat ook zijn dorp geworden was.

Dat Jo moge rusten in vrede.

Drs. Harry H.M. Beckers,

voorzitter Historische Kring Cadier en Keer

In Memoriam Simon Peters

En weer – voor de derde keer in 2015 – moet onze Historische Kring definitief afscheid nemen van een zeer gewaarde collega: Simon Peters, 75 jaar oud. Een jaar geleden pas openbaarden zich bij hem symptomen die deden vrezen dat hij te maken had met een ernstige ziekte. Na diverse onderzoeken in het AZM werd deze vrees bewaarheid. Een tijd van intensieve behandeling brak aan. Simon was daar heel open in. Zo ontvingen vrienden en bekenden regelmatig een overzicht van zijn medische stand van zaken.
Positief en optimistisch: dat was wat Simon ook tijdens zijn ziekteproces steeds opnieuw uitstraalde. Realist was hij evenzeer. Dit alles etaleerde hij ook binnen onze Historische Kring en dat tekende hem als persoon ten voeten uit.

Als voorzitter van de redactie van onze Keerder Kroniek leidde hij de vergaderingen op zijn eigen wijze: bedachtzaam, aimabel, wikkend en wegend, argumenterend en vooral mensen respectvol benaderend. Kwalificaties die hem – stuk voor stuk - bij uitstek geschikt maakten voor zijn rol als redactievoorzitter
De eerste contacten met onze Historische Kring werden gelegd door Lei Haesen zaliger gedachtenis, een van onze grondleggers. Oorspronkelijk ging het om een incidentele bijdrage, bestaande uit de vertaling van Latijnse teksten uit de kerkregisters van onze parochie. ‘Potjeslatijn’ noemde Simon het, maar voor hem was het een uitdaging om er iets van te maken. Bij die klus kon hij bogen op zijn leraarschap klassieke talen aan het voormalige Jeanne d’Arc-college te Maastricht.

Maar dat incidentele smaakte naar meer zowel voor Simon als voor ons. Verheugd waren wij dan ook toen Simon positief reageerde op ons verzoek om die incidentele samenwerking om te zetten in een permanente en dat in de vorm van het voorzitterschap van onze redactie. Simon heeft die rol vele jaren (vanaf 2007) met veel enthousiasme, inzet en kennis van zaken vervuld.

Jenny en Simon hielden – slechts enkele maanden - geleden een groot feest waarbij hun familie, hun vele vrienden en kennissen en ook de collega-redactieleden van de Keerder Kroniek aanwezig waren. Simon straalde! Het was zichtbaar en tastbaar dat hij ten volle genoot om zijn familie, vrienden en kennissen verenigd te zien. Op zijn feest; wat nu blijkt zijn afscheidsfeest.

2015blz7

Wij nemen afscheid van hem met grote dankbaarheid voor hetgeen hij voor ons was: een collega, een vriend. Iemand ook die ons dorp Cadier en Keer sedert de vele jaren dat hij er woonde in zijn hart gesloten had. Trots was hij ook dat hij aan het vastleggen van de verhalen over ons dorp zijn bijdrage kon leveren. Hoopvol was hij dat het hem gegeven zou zijn om zijn bijdrage aan ons derde Jubileumboek ‘750-jaar parochie van de H. Kruisverheffing’ te leveren. Helaas: het heeft niet zo mogen zijn.

Wat blijft is de herinnering aan een bijzonder persoon die een blijvende bijdrage geleverd heeft aan het vastleggen van onze ‘geschiedenis’. Wij zijn hem daar bijzonder dankbaar voor.

Simon Peters: ut quiescat in pace.

Drs. Harry H.M. Beckers
voorzitter Historische Kring Cadier en Keer

Gebruikers
5
Artikelen
2075
Artikelen bekeken hits
9252505

Today 43

Yesterday 46

Week 166

Month 1129

All 177478

Currently are 196 guests and no members online

Please publish modules in offcanvas position.

Free Joomla templates by L.THEME